پروتز گونه
,پروتز گونه قبل و بعد,پروتز گونه+عوارض,پروتز گونه نی نی سایت,پروتز گونه
چیست,پروتز گونه با چربی,آیا پروتز گونه عوارض دارد,پروتز گونه و عوارض آن
پروتز
روشی دائمی در برجسته سازی گونه است و مانند چربی، ژل و سایر فیلرها موقت
نیست. قوام پروتز کمی نرم تر از استخوان است و جنس آن سیلیکونی است. به
طوری که بیشترین نوع پروتز که در دنیا کاربرد دارد از سیلیکون نرم است. در
جراحی پروتزهای گونه معمولا برشی در داخل دهان،در فضای بین لثه ولپ، قسمت
بالایی دندان نیش حدود دو سانت ایجاد می‌شود سپس جراحی روی استخوان گونه
انجام می‌شود. به این طریق که عصب حسی ناحیه جدا شده و فضایی به اندازه
پروتز ایجاد می‌شود تا پروتز در نقطه تعیین شده قرار بگیرد و با پیچ ثابت
شود و این کار باعث می‌شود پروتز جابجا نشود زیرا اگر زیر عضله گذاشته شود
با انقباض‌های عضلانی امکان حرکت پروتز وجود دارد.در این مطلب از سایت جسارت
در مورد عوارض انواع جراحی پروتز گونه قبل و بعد با ژل و با چربی در خانه
بدون جراحی به روش طبیعی چیست صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
به
دلیل وجود سلول‌های بنیادین در صورت، تزریق چربی باعث می‌شود شادابی اولیه
جوانی به صورت بازگردد و به دلیل اینکه صورت همیشه عدم تقارن دارد و در
بالای ۸۰ درصد موارد افراد در دو طرف صورت دارای عدم تقارن هستند استفاده
از چربی مناسب تر هست زیرا می‌توان هر میزان نیاز است تزریق کرد اما پروتز
در دو طرف یک شکل و اندازه است. در تزریق چربی مزیت دیگری که وجود دارد این
است که زیر چشم هم پر می‌شود و پلک هم جوان می‌شود و حتی خط اخم و دور چشم
هم با چربی اصلاح می‌شود . تنها عیب تزریق چربی ماندگاری کم آن در برخی
بیماران است مضاف بر اینکه یک سوم آن هم در همان ابتدا جذب می‌شود.
افرادی
که صورت گوشتی اما باریک دارند مناسب این روش هستند اما اگر تمام صورت
لاغر باشد پروتزهای گونه توصیه نمی‌شود در اغلب موارد نمی‌توان پروتزهای
گونه گذاشت و اگر این کار ر بدون بررسی و انتخاب درست انجام شود منجر به
نارضایتی فرد می‌شود. عمل پروتزهای گونه در بسیاری از موارد نارضایتی ایجاد
می‌کند و افراد برای خارج نمودن پروتز اقدام می‌کنند. افرادی که چشمان گود
رفته دارند اگر پروتزهای گونه کنند گودی چشمانشان بیشتر دیده می‌شود.
با افزایش سن معمولا گونه‌های صورت تحلیل می‌روند و چهره شادابی خودش را از دست می‌دهد. از سوی دیگر حوادثی مثل تصادف یا سوختگی
شدید ممکن است سبب آسیب به صورت و گونه‌ها شوند و آنها را از بین ببرند.
برخی افراد هم به‌صورت ژنتیکی صورت‌هایی نحیف با گونه‌های صاف یا گونه‌هایی
با کمترین میزان برجستگی را دارند. در تمام این موارد چهره‌ی فرد به‌خاطر
گونه‌های صاف، مُسن و خسته به‌نظر می‌رسد. اگر شما هم ازجمله افرادی هستید
که نمی‌توانید با گونه‌های آسیب‌دیده، صاف یا تحلیل‌رفته کنار بیایید، بد
نیست بدانید عمل کاشت گونه می‌تواند این مشکل ظاهری را برطرف کند. در این
عمل جراحی زیبایی
با تغییر در ساختار میانه‌ی صورت، شاداب‌تر و جذاب‌تر از همیشه به‌نظر
می‌رسید. در عمل جراحی پروتزهای گونه، پروتزی که ابعاد و اندازه‌های آن
دقیقا محاسبه شده است در جلوی استخوان‌های گونه قرار داده می‌شود و باعث
برجسته‌تر شدن و حجیم‌تر شدن گونه‌ها می‌شود.
معمولا
از بین متقاضیانی که برای این کار مراجعه می‌کنند تنها ۳۰ درصد نتیجه خوبی
بدست می‌آورند. افرادی که صورت لاغر کشیده داشته باشد پروتزهای گونه برای
آنها مناسب است به شرطی که چشمان درشت و بیرون داشته باشند.
اگر
از بیهوشی عمومی می‌ترسید یا در مورد داشتن گونه‌های دائمی هنوز به
نتیجه‌ی قطعی نرسیده‌اید، بهتر است روش تزریق فیلر یا همان تزریق ژل و چربی
را امتحان کنید. کاشت گونه به روش تزریق ژل و چربی یک عمل سر‌پایی است و
به بیهوشی عمومی نیاز ندارد. با این‌همه از آنجایی که در روش تزریق از مواد
نرم و انعطاف‌پذیر مثل چربی و ژل استفاده می‌شود، این احتمال وجود دارد که
در نهایت گونه‌ها با هم تقارن کامل نداشته باشند. از سوی دیگر در روش
تزریق چربی از آنجایی که این ماده از شکم یا ران فرد ساکشن و به گونه تزریق
می‌شود، بعد از گذشت چند ماه دوباره جذب بدن می‌شود. ژل تزریقی برای کاشت
گونه هم از هیالورونیک اسید یا مایع میان‌بافتی بدن انسان تشکیل شده است و
معمولا پس از ۸ تا ۱۰ ماه کاملا جذب بدن می‌شود. علاوه بر این، همان‌طور که
گفتیم ژل و چربی موقع جذب ممکن است به‌صورت غیرمتقارن جذب شوند که در این
صورت برجستگی یک طرف صورت شاید زودتر از طرف دیگر کاهش یابد. یکی دیگر از
محدودیت‌های این روش، سنگین‌شدن و افتادگی پوست است که با بالا رفتن سن رخ
می‌دهد. در این صورت فیلر ژل و چربی در جایی که باید باشد قرار نمی‌گیرد و
حرکت می‌کند. فراموش نکنید که خطر عفونت نیز در هر دو روش تزریق ژل و چربی
مطرح است.
افرادی
که چشمان گود دارند اصلا گزینه مناسب پروتزهای گونه نیستند زیرا با این
کار سن شان بالاتر نشان داده می‌شود. اما مزیت پروتزهای گونه برای گزینه
مناسب این روش این است که معمولا چربی صورت از نوعی است که وقتی آب می شود
دیگر برگشت پذیر نیست و افراد تنها با چاق شدن
قادر به برجسته کردن صورت نیستند زیرا صورت به سختی آن هم پس از چاق شدن
کل بدن پر می‌شود و پروتزهای گونه و روشهای دیگر برجسته کردن گونه به افراد
این امکان را می‌دهد.
در
عمل کاشت گونه به روش «پروتز» از پروتزهایی استفاده می‌شود که از بافت سخت
ساخته می‌شوند و از بافت استخوان کمی نرم‌تر هستند. شکل و سایز این
پروتزها به توجه به فرم و اندازه‌ی صورت از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
اگر فردی فقط خواهان برجستگی گونه باشد از پروتزی که فقط این قسمت را پوشش
می‌دهد استفاده می‌کند. اما اگر فرد با توجه به شرایطی که دارد نیازمند
پُرشدن استخوان کف چشم و گودی پلک پایین هم باشد، شکل و اندازه‌ی پروتز
انتخابی متفاوت است. در روش کاشت گونه به روش پروتز، به فرد بیهوشی عمومی
داده می‌شود و پس از آن پزشک متخصص برای قرار دادن پروتز، ناحیه‌ی داخلی
گونه از بین دندان‌ها و لپ را برش می‌دهد و سپس پروتز را روی استخوان گونه
قرار داده و با پیچ ثابت نگه می‌دارد. در عمل جراحی کاشت گونه به روش پروتز
از بخیه‌های جذبی استفاده می‌شود و به‌دلیل ماندگاری دائمی این روش نیازی
به تعویض پروتزها نیست. مگر اینکه بدن نسبت به آنها واکنش نشان دهد یا
جراحی استریل نباشد و پروتز قبل از جایگذاری در محلول آنتی‌بیوتیک قرار
داده نشود. در این صورت ممکن است عفونت رخ دهد و پزشک مجبور شود پروتز را
خارج کند.
از
آنجا که پروتز با بیهوشی عمومی صورت می‌گیرد عوارض بیهوشی شامل آن می‌شود.
تمامی عوارضی که در بیهوشی اتفاق می‌افتد شامل این عمل می‌شود. ریزش مو، بی اشتهایی، تهوع
و از کار افتادگی چند روزه از عوارض بیهوشی است. از طرفی عوارض اختصاصی
پروتز هم وجود دارد به طوری که پروتز با فضایی که در زیر عضلات گونه اشغال
می‌کند به مرور زمان باعث آتروفی عضلات می‌شود و زمانی که جراح پروتز را
کار می‌گذارد مقداری از عضلات را از استخوان جدا می‌کند و این باعث ضعف
عضله می‌شود.
کاشت
گونه به روش جراحی استخوان برای تمام افرادی که خواهان کاشت گونه هستند،
توصیه نمی‌شود. در حقیقت این روش برای افرادی مناسب است که گونه‌شان در یک
سمت یا هر دو طرف شکستگی
داشته و دچار فرورفتگی شده است. در این جراحی استخوان گونه را مجددا از
محلی که شکسته و به اشتباه جوش خورده جدا می‌کنند و در محل صحیح قرار
می‌دهند. از سوی دیگر در افرادی که فک بالا و ناحیه‌ی میانی صورت‌شان عقب و
فک پایین‌شان جلوست، می‌توان هم‌زمان با جراحی فک،
استخوان‌های میانی صورت و پایه‌های گونه را برش داد و جلو آورد. کاشت گونه
به روش جراحی استخوان با بیهوشی عمومی انجام می‌شود، همه‌ی برش‌ها داخل
دهان هستند و در برخی موارد، علاوه بر تغییر محل استخوان می‌توان از پروتز
هم استفاده کرد.
عضله”
زایگوماتیک” که مسئول اصلی خنده است آسیب می‌بیند بنابراین خنده دیگر با
شدت و قشنگی قبل امکان پذیر نیست. حال اگر جراح متبحر نباشد ممکن است جدا
کردن عضله آن قدر قوی باشد که خنده فرد مصنوعی شود و خنده طبیعی نداشته
باشد. عارضه دیگر این است که با هر حرکت صورت مثل خنده، خمیازه، سرفه و اخم کردن عضلات صورت منقبض می‌شود و امکان جابجایی یک طرفه پروتز وجود دارد.
پروتزهای
گونه سه مدل هستند: پروتز گونه‌ای: این نوع پروتز در استخوان گونه قرار
داده می‌شود و سبب افزایش برجستگی گونه می‌شود. پروتز زیرگونه‌ای: این نوع
پروتز سبب ایجاد گونه‌های پرتری خواهد شد و افتادگی گونه را هم درمان
می‌کند. پروتز ترکیبی: این مدل پروتز سبب بهبود حالت گونه و استخوان گونه
می‌شود.
زمانی
که پروتز را برمی‌دارد فضای پروتز خالی می‌ماند و مجدد باید فضا را پر کرد
و در این زمان تنها با نصب پروتز جدید فضا پر می‌شود و نمی‌توان با چربی و
ژل آن را پر کرد. در نهایت عارضه‌ای که پروتز دارد عفونت است زیرا پروتز
عاملی خارجی است و از جنس بدن نیست درنتیجه واکنش بدن را به همراه دارد و
باعث می‌شود عفونت ایجاد شود و فرد مجبور به استفاده آنتی بیوتیک است و اگر
با آنتی بیوتیک هم درمان نشود مجبور به خارج کردن پروتز است.تزریق چربی
بهترین روش پرکننده صورت و کل بدن است و هرچه زمان می‌گذارد دانشمندان
متوجه می‌شوند که مزایای تزریق چربی تا چه میزان بالا است.
عمل
کاشت گونه به‌وسیله‌ی پروتز یا تزریق ژل و چربی اگر در شرایط کاملا
بهداشتی و توسط پزشک متبحر و با‌تجربه انجام شود، عارضه‌ی خاصی به‌دنبال
ندارد. اما تمام عمل‌های جراحی ممکن است عوارضی به‌دنبال داشته باشند، برخی
از عوارض پروتزهای گونه و تزریق ژل و چربی عبارتند از: هماتوم (تجمع خون)
در ناحیه‌ی عمل، عفونت و پس‌زدن پروتز که در کمتر از یک درصد موارد اتفاق
می‌افتد؛ در برخی موارد که البته به‌ندرت اتفاق می‌افتد، اعصاب حسی ناحیه‌ی
لب بالا و پایین آسیب می‌ببیند که فقط حس این نواحی را تحت‌تأثیر قرار
می‌دهد و از نظر حرکتی مشکلی به‌وجود نخواهد آمد. در بسیاری از موارد
کم‌حسی یا بی‌حسی به‌مرور از بین خواهد رفت. اما در موارد نادر بی‌حسی
دائمی اتفاق می‌افتد. نامتقارن بودن پروتزها که نیاز به اصلاح با جراحی
مجدد دارد؛ تورم صورت در این عمل معمولا خفیف است؛ ماندگاری کاشت گونه به
روش پروتزهای گونه دائمی است و نیازی به تعویض پروتز وجود ندارد، مگر اینکه
بدن نسبت به پروتزها واکنش نشان دهد یا جراحی استریل نباشد و پروتز قبل از
جایگذاری در محلول آنتی‌بیوتیک قرار داده نشود. در این صورت ممکن است
عفونت رخ بدهد و پزشک مجبور شود پروتز را خارج کند؛ ممکن است در اثر ترزیق
ژل آبسه‌هایی از پوست خارج شده و روی پوست باقی بماند این عارضه معمولا
به‌ندرت اتفاق می‌افتد اما در صورت بروز دردسرساز است؛ مهم‌ترین عارضه‌ی
احتمالی پروتزهای گونه، بروز عفونت است. از آنجایی که پروتز عاملی خارجی
است و از جنس بدن نیست درنتیجه واکنش بدن را به‌همراه دارد و باعث می‌شود
عفونت ایجاد شود. در این‌صورت فرد مجبور به استفاده از آنتی‌بیوتیک است.
اگر با مصرف آنتی‌بیوتیک عفونت درمان نشود پزشک مجبور می‌شود پروتز را خارج
کند.
قبل از عمل، پزشک خود را از بیماری‌هایی که در گذاشته داشته‌اید، مطلع کنید؛ درصورتی‌که قبل از عمل به سرماخوردگی، گلودرد، تبخال
یا هر بیماری دیگری دچار شدید، پزشک خود را در جریان بگذارید؛ اگر دخانیات
مصرف می‌کنید، حتما قبل از عمل یا تزریق ژل و چربی پزشک خود را مطلع کنید؛
در صورت مصرف دارویی خاص، پزشک خود را در جریان بگذارید؛ هشت ساعت قبل از
عمل چیزی نخورید و نیاشامید. حتی آشامیدن آب هم ممنوع است؛ قبل از عمل حتما
حمام کنید زیرا از یک روز تا یک هفته (طبق دستور پزشک و بسته به نوع عمل
کاشت گونه) بعد از عمل، استحمام ممنوع است؛ روز عمل لباس‌های جلوباز
(دکمه‌دار یا زیپ‌دار) و گشاد بپوشید. از پوشیدن پیراهن یقه‌بسته، تی‌شرت و
لباس تنگ خودداری کنید؛ اصلاح صورت برای آقایان و پاک کردن آرایش صورت و
لاک ناخن برای خانم‌ها ضروری است؛
مطالب مرتبط :
